Een laatste groet

MARC

MARC
    Woerden 4 maart 1982                         Dordrecht 26 januari 2019

Lieve, lieve, lieve Marc,


Een paar uurtjes voor jouw overlijden was je nog bij mij. We hebben veel gelachen die middag, maar ook serieuze gesprekken gehad. Met name over je hart. Je twijfelde over een eventuele volgende ingreep.

Je zei:  ‘Ik voel me goed, waarom zou ik dat doen?’

Ik denk dat je daarin gelijk had.

Je nam je werk heel serieus, wilde je baan niet verliezen. Na drie weken ging je weer aan het werk in plaats van twee maanden thuis te blijven. Je miste je werk zei je.

Je maakte je nogal druk over mijn aanstaande verjaardag. Ik moest nu wel eens een keer zeggen wat ik wilde. Het moest nu geregeld worden. We bespraken Barcelona en Londen. Maar jij vond het ook fijn om Ruby, jullie labrador, mee te nemen. Dus misschien iets dichterbij.

We liepen nog even door mijn appartement om te kijken of je nog iets leuks zag voor je nieuwe stek. Je zei:

‘Ja, ik zie wel wat, maar we hebben eigenlijk geen plaats. Ik zal eens met Mariska overleggen.’

Je was altijd een grote steun voor me als ik verdrietig was.

Je belde me zelfs zo nu en dan in je pauze van je werk.

Je stond zo optimistisch en vrolijk in het leven.

Je was zo makkelijk en vriendelijk in de omgang.

Je had een lief karakter.

Je deed geen vlieg kwaad en probeerde het iedereen naar de zin te maken.

Je grote hobby was reizen. Australië was je lievelingsland waar je je helemaal thuis voelde. Je woonde tien jaar in Perth en omgeving en hebt daarvan het laatste jaar rondgereisd door heel Australië en de Outback vond je geweldig. Hoe minder onverharde wegen hoe fijner.

Alles wat hier gebeurd is de laatste drie jaar heeft jou teruggebracht naar Nederland, hier woonde je de laatste twee jaar.

Autorijden vond je ook prachtig. Het kon niet ver genoeg zijn. En toen je nog klein was vond je in de ‘file staan’ geweldig. Maar daar kwam je van terug.

Een van mijn dierbare herinneringen is dat jij plotseling voor onze deur stond in Voorschoten vanuit Australië.  Zomaar om ons te verrassen. En je zus Nicole speelde het spel mee. Zij haalde je op van Schiphol en bracht je hier. We waren enorm verrast en trots.

De berichtjes en bloemenzee, aanwezigheid van vrienden en familie zeggen genoeg over wat voor persoon jij was. De belangstelling was overweldigend en tot grote steun voor ons.

De mooie toespraak van je zus Nicole. De mooie woorden van je vriend Rob.

En Mariska die de moed had om toch te spreken ondanks de moeite die het haar kostte.

Ik weet lieve Marc dat jij het liefste hebt dat ik doorga met mijn leven. 
Dat je mij ziet dansen en gelukkig zijn. Ik zal mijn best doen.

Het ga je goed lieve Marc.

Wat ga ik jou, je humor en je lach missen.  

Geef papa een dikke knuffel van ons.

Liefs Mama XXX