Reacties op het boek.
Hoi Carina, vanmiddag je boek binnengekregen, regenachtige middag moest wachten op de loodgieter, dus ideale combinatie om lekker te lezen. Ik heb ervan genoten, heel herkenbaar allemaal! Je kan trots zijn op het resultaat!
Lieve Carina,
Heb je boek in een adem uitgelezen!
Wist dat jullie vaak verhuisd zijn en wist dat jullie veel meegemaakt hebben, maar je beschrijft het met zoveel humor, dat je niet kunt ophouden te lezen. Daarbij komt natuurlijk, dat ik heel veel van je belevenissen al een beetje ken.
Wanneer komt deel 2???!!!
Hallo Carina,
Even een berichtje uit Kazakhstan. Kortgeleden je boek met de titel ‘tweestrijd’ ontvangen, nadat wij van een kennis hadden vernomen dat het onlangs was uitgekomen. We waren natuurlijk nieuwschierig naar jouw verhaal. We zijn van dezelfde generatie, opgegroeid in de vijftiger en zestiger jaren en in het buitenland gaan werken in de tachtiger jaren (jullie in 1979, wij in 1981). En dus nog steeds in het buitenland, wij ook. Heel herkenbaar jullie eerst uitzending. Nog beter herkenbaar de vele brieven die geschreven werden in het pre-e-mail tijdperk.
Waarschijnlijk ook een goede bron voor het schrijven van je boek. Wij hebben alle brieven (honderden) die wij schreven aan onze ouders weer terug, nu ze zijn overleden. Bij herlezing komen vele beelden weer naar boven en met de beelden worden de herinneringen ook weer duidelijker. Geweldig van je, om er nu een boek over te schrijven en leuk ook de foto’s van de verschillende periodes.
Weet dat we je boek met genoegen lezen en ervan genieten,
Kindly convey our congrats to Carina on her book “Tweestrijd”.
Je boek heb ik intussen besteld en gelezen. Wat leuk geschreven en prachtige verhalen! Daar mag je terecht trots op zijn. Ik had natuurlijk eerst even gekeken wat je over Brunei hebt geschreven. Het boek geeft het verhaal van een familie met vele ervaringen in een veelzijdig leven. Natuurlijk wel binnen een bepaalde groep van mensen, maar ik denk dat het zeker ook leuk te lezen is voor anderen die geen idee van het expat leven hebben en alleen de vooroordelen bevestigd verwachten van verwende mensen. Die vaak vergeten dat aan ieder voordeel ook een nadeel zit. De uitdagingen die jullie al zo jong aangegaan zijn. Voor ons was dat natuurlijk heel anders. De eerste posting in Brunei en dan ook al ouder. Ondanks dat dit voor ons al een grote stap was en ik het geweldig vond om voor de uitdagingen te gaan (er vanuit gaande dat er nog meer zou volgen), voel ik me nu een amateur. De keuzes die je hebt moeten maken, ook als moeder en echtgenoot, de keuzes die ik misschien nooit had durven maken...
Ik heb je boek afgelopen weekend gelezen. Je hebt een goed, lekker leesbaar boek geschreven. Vergleken met jullie vele verhuizingen, zijn wij maar 'jonkies' met 9 jaar in het buitenland!
Je beschrijft heel goed de dilemma's ivm een keuze voor een nieuwe bestemming.
Ook het verschil hoe kinderen met dezelfde situatie/ onderwijsmanier omgaan, komt duidelijk in je boek naar voren.
Heel goed ook om te lezen hoe Nicole het ervaren heeft.
Het moet zo’n 6 maanden geleden geweest zijn, dat ik via mijn moeder hoorde over het boek Tweestrijd van Carina Habets.
Een autobiografie die beschrijft hoe Carina met haar gezin de wereld overkruisde voor het werk van haar man, die voor Shell o.a. in Saoudi Arabie en in Perth (West Australie) belandde. Globaal beschrijft ze alle emoties en al het gedoe wat daar bij komt kijken. Toen mijn moeder vroeg: “Wat wil je voor je verjaardag?” herrinnerde ik me dit boek, niet verwachtend dat Carina het me persoonlijk en gesigneerd vanuit Perth op zou sturen. In 2 adems heb ik het boek uitgelezen. Grinnekend en tranen met tuiten om de herkenbaarheid van haar woorden besefte ik me dat ik niet gek ben, dat de emoties die ik voel, de gedachten waar ik mee speel normaal zijn.
Carina beschrijft bijvoorbeeld dat wanneer ze in India woont met haar man en alleen haar dochter hen komt opzoeken het volgende:
“In mij woedt een innerlijke tweestrijd, ik voel me verscheurd. Het liefst zou ik in Nederland bij Marc (haar zoon) zijn en in India met Gil en Nicole, maar helaas… Ik heb nu het gevoel dat ik met een been in Nederland sta en met een been in India en hoe ik het ook doe, het is niet goed, niet compleet.”
Nou de sluizen gingen open hoor. Ja, ik heb gekozen voor een leven in Australie met degene van wie ik houd. Dat neemt echter niet weg dat ik het liefst mijn familie en vrienden had mee verhuisd. Soms maakt het me bang als ik denk aan de toekomst. Wanneer we gaan trouwen (voor het visum of niet), geboorte van het eerste kind of als ik denk aan overlijden van wie dan ook. Allemaal belangrijke gebeurtenissen waar mijn familie niet bij kan zijn en eerlijkheid gebied me te zeggen dat dat me als een steen op de maag ligt.
Ondankt het feit dat ik sinds klein kind regelmatig van locatie veranderde heb ik helemaal geen behoefte aan weer een nieuw begin. Maar of Adelaide mijn eindpunt kan zijn? Ik weet het niet…
Uiteindelijk krijgen Carina en haar man Gil hun PR (Permanent Residency) en door haar woorden voel ik de opluchting en de last die van haar schouders valt. Iedereen die het zelf heeft meegemaakt weet hoe moeilijk, hoe frustrerend het aanvragen van een Australisch visum is. De bureaucratie, het aanvragen/opzoeken van documenten. Heel even was ik blij dat ik alleen maar een Nederlandse politiecheck nodig had en niet, net als Carina contact hoefde op te nemen met India of Rusland….
Op 5 juli vliegen we naar Perth om ons Partner visum aanvraag op 6 juli persoonlijk bij Immigration te overhandigen, de laatste werkdag voordat mijn huidige packpackers visum 3 dagen later afloopt.
Carina, bedankt. Voor je inspirerende boek en de arm in woorden die ik juist nu zo hard nodig heb.
Beste Carina,
niet te geloven maar het is al zover!
De 2de druk van je boek is zojuist gereed hier in Nederland en we gaan twee grote dozen vol nieuwe boeken aan je sturen in Australie.
Wij hopen dat je ze spoedig ontvangt.
Hoe snel kan iets gaan met een nieuw boek in boekenland.....
Kwam je boek in december vorig jaar uit in zowel Nederland als Australie en nu, net drie maanden later al een herdruk van je mooie boek ´Tweestrijd´.
In de zomer van 2011 nam je contact met ons bureau op met je wens een boek uit te willen geven voor je famillie en ´enkele´ vrienden.
Toen konden wij nog niet vermoeden dat er internationale belangstelling voor je boek zou komen vanuit de pers, zowel kranten, televisie als radio.
Maar het allerleukste is natuurlijk dat je veel lezers aanspreekt die ook in het buitenland wonen en werken en ´strijd´ en ´tweestrijd´ herkennen in jouw boek.
Vanuit Nederland feliciteren wij je van harte met de herdruk van je boek ´Tweestrijd´.
met hartelijke groet,
namens ons team,
Nederlands Auteurs Bureau
Hallo Carina,
Ik heb je boek in een ruk uitgelezen. Ik bewonder je voor de manier waarop je met al deze uitdagingen bent omgegaan. Je hebt heel wat keren opnieuw moeten beginnen.
Goed te weten dat je nu je draai gevonden hebt. Lijkt me heel mooi waar je nu woont.
Je vertelt vooral over de positieve dingen die wonen in het buitenland met zich mee brengt, maar je zult ongetwijfeld vaak wanhopig en vertwijfeld zijn geweest. Is lastig dilemma te moeten manouvreren tussen gezin en carriere. Maar het is je gelukt.
Groeten vanuit Roermond,
Lieve Carina,
Afgelopen zaterdag hebben we je boek opgehaald bij de Bruna in Epe. Het was best bijzonder om zo opeens met je boek in handen te staan…ja, dat is mijn schoonzus!!!
Ik heb het gelijk uitgelezen dezelfde dag/nacht !!!
…En heb genoten. Wàt bijzonder om zo in detail deelgenoot te kunnen zijn van jullie avonturen, echt leuk.
Er staan natuurlijk mooie en minder fijne berichten in, maar zo gaat dat in een leven. Je maakt van alles wat mee.
Soms met een lach en soms met een traan…maar de tranen worden ook vanzelf weer gedroogd…telkens weer!!!
Maar over het algemeen hebben jullie toch veel fijne dingen meegemaakt en veel gezien.
Wat knap dat je nog elk detail hebt kunnen weergeven Carina…het kan haast niet anders of je hebt door de jaren heen een dagboek bijgehouden. Echt mooi gedaan.
Ook Nicole haar deel is mooi, het stukje wat ze achterin heeft geschreven maar ook hoe het boek geïllustreerd is, knap gedaan!
Hallo Carina,
Ik heb het boek in één keer uitgelezen – erg leuk om al jullie verhalen te lezen. Heel herkenbaar natuurlijk, al zijn jullie nog wel veel vaker verhuisd dan wij. Vooral de verhalen over Karratha, de schildpadden die eieren leggen op het strand, snorkelen in Coral Bay – allemaal heel mooie herinneringen.
Wij hebben nog altijd plannen om een keer terug te gaan naar Australie voor een lange vakantie – dan komen we zeker bij jullie langs.
Voor nu, heel veel groeten, ook aan Gilbert.
Hoi Carina,
Wat een onderhoudend en warm boek heb je geschreven.
Gefeliciteerd, ik heb er echt van genoten om over jullie belevenissen te lezen.
Veel plezier in Australië met je gezin.
Dag Carina,
Na het lezen van je boek ben ik tot de conclusie gekomen dat dit laatste avontuur (voorlopig !?!) voor jullie wel een makkie moet zijn, alles zelf kunnen doen en beslissen zonder van allerlei vervelende gouvernementen, besturen en systemen afhankelijk te zijn, heerlijk moet dat zijn.
Je hebt heel goed verwoord, wat jullie leven in al die dagen van carriere en familiair/ huiselijk geluk beroerd en bepaald heeft. Dat alles zo goed uitgepakt is (of heeft? Je Nederlands is perfect.), verdient nogmaals een felicitatie!
Ik denk weliswaar wel, dat veel mensen, die ons wereldje niet kennen, mogelijk moeite zullen hebben het zich allemaal voor te stellen en zich erin in te leven.
Maar dan lezen ze het nog maar eens een keer, het is onderhoudend genoeg.
We zullen er in de zomer nog wel eens fijn over praten en horen hoe alles verder is gegaan. We verheugen ons op jullie bezoek.
