 |
| Margaret River 2015 Hier zijn we nog gezellig saampjes |
Het is zo'n ongelooflijke ervaring geweest de laatste twee jaar.
In het begin zag ik steeds het beeld voor me toen je ziek was.
Ik probeerde dat te verplaatsen naar hoe ik je 46 jaar gekend heb.
Je ging van mijn steun en toeverlaat naar niet meer zo mobiel zijn. Iets wat je nooit wilde. Je deed nog zoveel mogelijk zelf. Niets was te gek.
Toen ik je zo vreselijk miste overdacht ik ons leven en kon ik alleen maar dankbaar zijn dat ik jou gekend heb en dat wij ons leven deelden. Wat voel ik me bevoorrecht dat ik jou tegenkwam. Je hebt zoveel goeds gedaan.
Alles wat jij mij hebt laten zien in het leven ben ik dankbaar voor en gebruik ik dagelijks.
Nu ga ik mijn eigen pad volgen met jou in mijn hart en als stille begeleider.
Langzaamaan kom ik erachter dat ik een missie te voltooien heb door middel van het schrijven van een boek over de laatste twee jaar. Mijn (rouw)proces tijdens jouw ziekte en mijn persoonlijke rouwproces na het overlijden. Ook het leerproces dat ik heb doorgemaakt tijdens deze periode ga ik beschrijven.
Hiermee wil ik laten zien dat het mogelijk is om van rouw naar positief te gaan.
Wat mij enorm helpt is de herinnering die ik levend houd, waar ik veel energie en kracht uit put.
Deze herinnering sterft niet, deze is altijd in mij aanwezig.
Iedereen gaat dood, alleen op een ander moment. De dood hoort bij het leven.
Daar ben ik me nu heel erg bewust van.
Voor altijd in mijn hart mijn liefste.
 |
| Antwerpen februari 2016 een weekendje weg met z'n allen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten